Tokom njegove vladavine Perzija se modernizirala, a on je uveo naziv “Iran” za državu, želeći naglasiti njenu etničku i kulturnu raznolikost, jer je “Perzija” ukazivala samo na Perzijance, koji su činili dio stanovništva. Iako su razmatrane alternative poput “Iranstan” (po uzoru na Afganistan), Reza je odabrao “Iran” jer sufiks “stan” označava samo pokrajine poput Kurdistana ili Baludžistana.

Dana 15. marta 1878. u mjestu Alašt, oko 120 kilometara od Teherana, rođen je Reza-šah Pahlavi, osnivač posljednje iranske carske dinastije. Poticao je iz skromne porodice; otac mu je bio oficir u perzijskoj vojsci. Već s 16 godina Reza se pridružio Perzijskoj kozačkoj brigadi, elitnoj vojnoj jedinici, čiji će kasnije postati zapovjednik.

Njegov uspon počeo je u burnim vremenima nakon Oktobarske revolucije u Rusiji, kada su se nemiri proširili na Perziju. Tada je na dijelu njene teritorije proglašena Perzijska Socijalistička Sovjetska Republika, čije su snage prijetile osvojiti Teheran, sjedište slabe dinastije Kadžar.

U tom kontekstu, Reza je 1921. godine, kao general Kozačke brigade, izvršio puč i ušao u Teheran. Postao je vrhovni zapovjednik vojske, a 1925. godine, uz britansku podršku, proglasio se šahom, svrgnuvši Kadžare. Odabrao je naziv Pahlavi za svoju dinastiju, što na perzijskom označava drevnost.

Tokom njegove vladavine Perzija se modernizirala, a on je uveo naziv “Iran” za državu, želeći naglasiti njenu etničku i kulturnu raznolikost, jer je “Perzija” ukazivala samo na Perzijance, koji su činili dio stanovništva. Iako su razmatrane alternative poput “Iranstan” (po uzoru na Afganistan), Reza je odabrao “Iran” jer sufiks “stan” označava samo pokrajine poput Kurdistana ili Baludžistana.

Reza-šah bio je fasciniran Hitlerom, što je doprinijelo njegovom padu. Nakon Drugog svjetskog rata saveznici su ga 1941. prisilili da abdicira u korist sina, Muhameda Reze Pahlavija. Reza je otišao u egzil i umro 1944. u Južnoj Africi.

Njegov sin, Muhamed Reza, školovan u Evropi, preuzeo je prijestolje u dobi od 21 godine, nakon što su Britanija i Sovjetski Savez okupirali Iran. Njegova vladavina obilježena je sukobima, posebice s premijerom Muhamedom Mosaddeghom, iranskim nacionalistom koji je 1951. nacionalizirao naftnu industriju, ugrozivši britanske interese.

Mosaddegh je 1951. postao premijer, a 1953. šah je pobjegao iz zemlje nakon neuspjelog pokušaja njegove smjene. Uz podršku CIA-e i britanske obavještajne službe, Muhamed Reza vratio se na vlast iste godine, dok je Mosaddegh svrgnut.

Pod Muhamedom Rezom, Iran je ostao saveznik Zapada. Nacionalizacija nafte ostala je samo formalna, a 1954. sklopljen je sporazum s međunarodnim naftnim konzorcijem, čime su zapadni interesi vraćeni. Šah je 1967. svečano okrunjen, a njegova prozapadna orijentacija i ekstravagancija stvorili su mu sliku “marionete Zapada” među Irancima.

Etnička raznolikost zemlje – Perzijanci čine oko 50% stanovništva, uz Hazare (25%), Kurde, Baludže, Turkmene, Armene i Arape – dodatno je komplikovala njegovu vladavinu.

Prije arapskog osvajanja u sedmom stoljeću, Iranci su uglavnom bili zoroastrijanci, uz kršćanske i jevrejske zajednice. Islamizacija, završena do 10. stoljeća, dovela je do privremenog prevladavanja arapskog jezika, no perzijski se vratio u 10. stoljeću, postavši jezik velikana kakav je bio Omer Hayam.

Muhamed Reza nastavio je modernizaciju, ali njegova vladavina završila je Iranskom revolucijom 1979. godine. Demonstracije i štrajkovi započeli su 1977., a kulminirali su 16. januara 1979. godine, kada je šah, okružen uplakanim članovima garde, s caricom Farah napustio Teheran avionom s aerodroma Mehrabad. Službeno je rečeno da je otišao “na odmor”, no bio je to bijeg bez povratka.

Šah je lutao svijetom – Egipat, Maroko, Bahami, Meksiko, SAD, Panama – tražeći utočište. Primio ga je samo egipatski predsjednik Sadat. Preminuo je 27. jula 1980. u Kairu i pokopan uz džamiju Rifai. Nakon smrti otkriveno je njegovo golemo bogatstvo, procijenjeno na od dvije do 20 milijardi dolara, stečeno od nafte i ulaganja putem “Fondacije Pahlavi”.

Revolucija je prvog februata 1979. dovela ajatolaha Homeinija na vlast, a prvog aprila iste godine, nakon referenduma, proglašena je Islamska Republika Iran, čime je monarhija Pahlavi ugašena.