U potrazi za učiteljem arapskog jezika upoznao je Abdurresida Ibrahima Efendiju, pionira islama u Japanu i borca za izgradnju prve džamije u Tokiju. Iako ga je Ibrahim Efendi podučavao arapskom jeziku, ubrzo ga je uputio na učenijeg stručnjaka – Musu Carullaha, s kojim je Izutsu nastavio jezične i teološke studije.
Toshihiko Izutsu (Tokyo, 4. maja 1914. – 7. januara 1993.) bio je istaknuti japanski orijentalist, filozof, lingvist i tumač religijskih tekstova, poznat po svojim dubokim istraživanjima budizma, islama i drugih filozofskih tradicija Istoka. Njegov naučni rad predstavljao je snažan intelektualni most između istočnih i zapadnih misaonih sustava.
Odrastao je u Tokiju u porodici duboko uronjenoj u zen-budističkoj tradiciji; njegov otac bio je zen učitelj, što je od ranog djetinjstva usmjerilo njegov interes prema religijskom iskustvu i duhovnoj disciplini. Tokom mladosti, Izutsu je počeo posjećivati Islamski centar u Tokiju, koji su osnovali muslimani iz Rusije, izbjegli nakon boljševičke revolucije. Tamo se prvi put susreo s Kur’anom na arapskom jeziku i islamom, što je ostavilo snažan utisak na njegovu intelektualnu i duhovnu potragu.
Studirao je engleski jezik i književnost na Univerzitetu Keio, gdje je kasnije predavao grčku i latinsku filozofiju te lingvistiku. U potrazi za učiteljem arapskog jezika upoznao je Abdurresida Ibrahima Efendiju, pionira islama u Japanu i borca za izgradnju prve džamije u Tokiju. Iako ga je Ibrahim Efendi podučavao arapskom jeziku, ubrzo ga je uputio na učenijeg stručnjaka – Musu Carullaha, s kojim je Izutsu nastavio jezične i teološke studije.
Tokom rada u Institutu za studije jezika i kulture (osnovanom 1942.), Izutsu se specijalizirao za orijentalne jezike, uključujući hebrejski i perzijski. Nakon prevoda Kur’ana na japanski jezik, Izutsu je nastavio svoja istraživanja na Bliskom istoku, boraveći u Libanu i Egiptu, gdje je savladao i nekoliko zapadnoevropskih jezika – talijanski, francuski i španski.
Godine 1961. pridružio se Institutu za islamske studije Univerziteta McGill u Kanadi, gdje je predavao o velikim islamskim misliocima poput Ebu-l-Hasana el-Ašarija, Ibn Sine, Imama Gazalija, Šihabuddina es-Suhreverdija i Ibn Arebija. Bio je i jedan od osnivača teheranskog ogranka instituta, gdje je povremeno predavao na Univerzitetu u Teheranu.
Nakon povratka u Japan 1979. godine, povukao se iz javnog života, ali se 1982. ponovno aktivirao kao redovni profesor na Univerzitetu Keio. Tokom svog životnog vijeka, Izutsu je proučavao različite religije, filozofske sisteme i kulturne tradicije, stvarajući opsežan opus djela koja služe kao temelj za međukulturni dijalog i razumijevanje.
Preminuo je sedmog januara 1993. godine, ostavivši za sobom bogatu intelektualnu ostavštinu i status jednog od najvažnijih svjetskih tumača islamske i istočnjačke misli u 20. stoljeću.
