Sam čin potapanja nosio je obilježja tzv. “viteškog rata na moru”. Posada U-47 najprije je upozorila britanski brod, zatim ga napala topom, a potom pomogla mornarima Bosnie da se ukrcaju u čamce za spašavanje. Tek nakon što su bili sigurni da će ih preuzeti neutralni norveški brod, Prien je naredio konačni torpedni udar
Bilo je tačno 08.15 sati, 5. septembra 1939. godine, kada je britanski teretni brod Bosnia presrela njemačka podmornica U-47, oko 120 milja sjeverozapadno od rta Ortegal u Atlantskom okeanu. Gotovo sat i po kasnije, u 09.38, brod je pogođen torpedom i nestao pod površinom mora. Život je izgubio jedan član posade, dok su kapetan i preostalih 31 mornar spašeni zahvaljujući norveškom brodu Eidanger, koji ih je šestog septembra prebacio u Lisabon.
Teretnjak Bosnia porinut je u Engleskoj u februaru 1928. godine i narednih desetak godina obavljao je trgovačke rute širom svijeta. No, sudbina mu je bila da postane prva žrtva tada mladog, ali ambicioznog njemačkog oficira, poručnika bojnog broda Günthera Priena, komandanta podmornice U-47. Potapanje Bosnie označilo je njegov prvi uspješan napad i početak karijere koja će ga ubrzo pretvoriti u jednog od najpoznatijih njemačkih podmorničkih asova Drugog svjetskog rata.
Sam čin potapanja nosio je obilježja tzv. “viteškog rata na moru”. Posada U-47 najprije je upozorila britanski brod, zatim ga napala topom, a potom pomogla mornarima Bosnie da se ukrcaju u čamce za spašavanje. Tek nakon što su bili sigurni da će ih preuzeti neutralni norveški brod, Prien je naredio konačni torpedni udar.
Rođen 16. januara 1908. u Oesterfeldu, Prien je od mladosti sanjao o moru i putovanjima, nadahnut legendama o velikim moreplovcima poput Vasca de Game. Novcem zarađenim kao vodič na sajmu u Leipzigu platio je školovanje u nautičkoj školi u Hamburgu, gdje se suočio sa strogom disciplinom i zahtjevnim ispitima.
Kao devetnaestogodišnjak ukrcao se na putnički brod San Francisco, ali mu je karijera zamalo završila odmah, nakon sudara s drugim brodom optužen je za odgovornost, no oslobođen je na pomorskom sudu. Kada se 1933. ukazala prilika za prijem u Reichsmarine, Prien nije oklijevao. Istog dana kada je Hitler postao kancelar, Prien je postao pitomac njemačke mornarice.
Godine 1935. premješten je u podmorničku školu Kriegsmarinea, gdje je upoznao buduće slavne kolege Joachima Schepkea i Herberta Schultzea. Nakon dvogodišnje obuke, 1937. postaje zastavnik, a ubrzo potom dobija raspored na podmornicu U-26 koja je patrolirala španskim vodama tokom građanskog rata. Već krajem 1938. godine preuzima komandu nad novom podmornicom U-47.
Samo dva dana nakon izbijanja Drugog svjetskog rata, Prien je u prvoj patroli Atlantikom potopio Bosniu. U narednim sedmicama U-47 nanosi nove gubitke britanskoj trgovačkoj floti, pri čemu je posade brodova, prema tadašnjem nepisanom kodeksu, spašavao kad god je to bilo moguće.
Slavu je stekao spektakularnim upadom u britansku pomorsku bazu Scapa Flow u oktobru 1939. godine, gdje je torpedirao bojni brod Royal Oak. Time je zadobio status nacističkog heroja, lično odlikovan od Hitlera najvišim vojnim priznanjima Trećeg Reicha. Njegovo ime se pojavljivalo u svim propagandnim materijalima, a u Njemačkoj je slavljen kao simbol podmorničkog rata.
Prienov ratni put završio je 1941. godine, kada je U-47 nestao južno od Islanda. Britanski razarač HMS Wolverine pogodio je podmornicu, koja je s kompletnom posadom otišla na dno mora. Nikada nije pronađena, a Prien je u nacističkoj Njemačkoj posthumno ostao legenda.
