U samo nekoliko dana Francuska i Britanija imale su preko 260 hiljada žrtava, od čega 80 hiljada poginulih, dok se njemačke žrtve procjenjuju na gotovo 300 hiljada,  uključujući oko 67 hiljada mrtvih.

Prva bitka na Marni, vođena od 6. do 11. septembra 1914. godine, označila je kraj njemačkog prodora u Francusku i početak rovovskog rata koji će obilježiti veći dio Prvog svjetskog rata.

Njemačka strategija, poznata kao Schlieffenov plan, predviđala je brzo osvajanje Francuske munjevitim zaobilaznim manevrom kroz Belgiju, a zatim ulazak u Francusku sa sjevera kako bi bila opkoljena francuska vojska i osvojen Pariz. U prvim sedmicama rata činilo se da plan uspijeva.

Međutim, francuski otpor u Loreni, povlačenje i reorganizacija trupa, kao i prebacivanje dijela njemačkih divizija na druga bojišta, oslabilo je njemačko napredovanje. Kritična greška uslijedila je kada je 1. armija generala Klucka zaobišla Pariz sa sjevera, otkrivši svoj bok i otvorivši prostor za saveznički kontranapad.

Na poziv francuskog generala Josepha Joffrea, 6. septembra počela je sveopća ofanziva francuskih armija i britanskog ekspedicionog korpusa (BEF). Tri dana kasnije, nakon najžešćeg okršaja na obalama rijeke Marne, njemačka 2. armija pod komandom generala Bülowa bila je prisiljena na povlačenje, a cijela fronta počela se urušavati. Do 11. septembra, iscrpljene njemačke trupe našle su se u općem povlačenju.

Francuske i britanske snage potisnule su neprijatelja oko 72 kilometra unazad i spasile Pariz od pada. Iako su Nijemci zadržali kontrolu nad industrijski značajnim dijelom sjeveroistočne Francuske, strateški udarac njihovom planu bio je ogroman.

Njemačko povlačenje zaustavljeno je na rijeci Aisne, gdje su rovovi i nova defanzivna linija označili početak dugotrajnog rovovskog rata na Zapadnom frontu.

Bitka na Marni ušla je u historiju kao „čudo na Marni”, događaj koji je spriječio brzi kraj rata i otvorio period krvavog zastoja što će potrajati više od tri godine.

U Prvoj bici na Marni za samo nekoliko dana Francuska i Britanija imali su preko 260 hiljada žrtava, od čega 80 hiljada poginulih, dok se njemačke žrtve procjenjuju na gotovo 300 hiljada,  uključujući oko 67 hiljada mrtvih.

Ukupno, na obje strane više od pola miliona vojnika izbačeno je iz borbenog stroja.

Ovi šokantni gubici bili su upozorenje da se rat neće završiti brzo, nego će prerasti u dugotrajno iscrpljivanje i rovovski rat.